اگر به متن گفت‌وگوی مدودف با روزنامه نظری انداخته شود، این احساس به‌دست می‌آید که مدودف از تحریم‌های یکجانبه اروپا و آمریکا علیه ایران ابراز ناخوشایندی دارد و حتی عنوان می‌کند: «برخلاف روسیه و چین، وقتی آمریکایی‌ها تحریم اضافی (علیه ایران) اعمال می‌کنند چیزی برای ازدست‌دادن ندارند، چون اصلا با ایران رابطه‌ای ندارند».
این اظهارات مدودف و اشک تمساح روس‌ها ریشه در سابقه تاریخی دارد که روسیه با ایران داشته است؛ کشوری که هیچگاه حق همسایگی و حسن‌همجواری را به‌جا نیاورده و همواره نسبت به ایران، نگاه ابزاری و غیرمسئولانه داشته است.
سؤال این است چرا مدودف بعد از مشارکت در تصویب قطعنامه تحریمی شورای امنیت و بازی در زمین آمریکا و اروپا و امتیازگیری از آمریکا، حالا به‌گونه‌ای متضاد سخن می‌گوید و از تحریم‌های جدید اروپا و آمریکا ابراز ناخرسندی می‌کند؟ پاسخ این سؤال کاملا روشن است: عملکرد تاریخی روس‌ها در رابطه با ایران از مصداق این ضرب‌المثل قدیمی است: «با دست‌پیش می‌کشد و با پا پس می‌زند»؛
یعنی از یک منظر در لابی‌های داخلی حوزه آمریکا و اروپا موضع ضدایرانی می‌گیرند و با رای مثبت به قطعنامه ضدایرانی، مسیر فشار بر ایران را تسهیل می‌کنند اما از منظر افکار عمومی، به‌گونه‌ای سخن می‌گویند تا با جلب نظر ایران و کشورهایی در این راستا، امتیازات مضاعف خود را دریافت کنند. در واقع سیاست بین‌المللی روس‌ها بازی دوسر بردی است که با بزرگنمایی طرف های مقابل در برابر حریف امتیازات خود را از هر دو طرف می‌گیرد.
حالا نوبت سیاست اشک تمساح و دلسوزی است. از این به بعد، شاهد خواهیم بود بسیاری از مسئولان روسی به‌گونه‌ای خواهند گفت و نوشت که انگاری آنها در صدور قطعنامه ضدایرانی نقش نداشته‌اند و رای مثبت بدان نداده‌اند! حالا که سال‌هاست سیاست دوگانه و خیانت‌آمیز روس‌ها روشن شده است،
یک نکته باقی می‌ماند و آن، اینکه چرا برای بسیاری از مسئولان حوزه دیپلماسی ایران، این سیاست دوگانه روشن نمی‌شود و بهرغم نمونه‌های فراوان اقتصادی و سیاسی چون نیروگاه راه‌اندازی نشده تاریخی بوشهر و بدقولی‌های مکرر آنها برای راه‌اندازی و تحویل‌ندادن موشک‌های اس-300 بهرغم قول‌های مکرر و شرکت در صدور قطعنامه‌های ضدایرانی، هنوز هستند، عده‌ای که فکر می‌کنند روس‌ها دست از رویه خود بر‌داشته‌اند و تلاشی برای مقابله به مثل با آنها نمی‌کنند و حتی در جهت کاهش روابط قدمی برنمی‌دارند.
اکنون برای همه ایرانیان و افکار عمومی، اثبات شده است که همسایه شمالی ما شرایط نوین جهان و ایران مقتدر امروز را درک نکرده است و با سیاست‌های دوگانه و بازی با برگ ایران در معادلات بین‌المللی باز هم در صدد امتیازگیری است؛
بنابراین دم خروس روسی که از صدور قطعنامه ضدایرانی 1929 شورای امنیت بیرون زده است، فعلا در منظر و پیش‌روی مردم ایران است و اشک تمساح مدودف بدین آسانی نمی‌تواند آن را پنهان کند؛ چرا که روس‌ها هنوز در دوران پطر به سر می‌برند.
